1-با بچه ها صمیمی باشید یعنی :
*هر روز
چند دقیقه ای را به او اختصاص بدهید . درباره ی اتفاقات روز با او صحبت
کنید و بگویید چه طور با آن کنار آمدید و مشکل را حل کردید این طوری او هم
راههای حل مسئله را یاد می گیرد.
*برای احساسات فرزندتان ارزش قائل شوید
. اجازه بدهید احساساتش را بیان کند. به خاطر بیان احساساتش سرزنشش نکنید .
مثلا اگر گفت "به حسین حسودی ام می شود" فوری نگویید حسود دشمن خداست و...
اگر نمی دانید این جور مواقع چه باید بکنید ، فقط گوش بدهید . کافی است او
بداند شما می دانید که چه آشوبی در دلش افتاده است و او را درک می کنید .
*خوب گوش کردن را تمرین کنید:
- وقتی از شما می خواهد به حرف هایش گوش کنید، نگویید"الآن نه " یا " یک دقیقه ی دیگر"
- نزدیک او بنشینید و به چهره ی او نگاه کنید، نگاهی پر از دوست داشتن . نگاه تان به اطراف نباشد.
-
کمی به سمت او متمایل شوید. گاهی شاید بهتر باشد که حتی دست تان را روی
شانه اش بگذارید . یا دست اش را توی دست های تان بگیرید .
- اگر
مشغول انجام دادن کاری هستید ، مثلا نوشتن نامه ای ، آن را به کناری
بگذارید . این کار کمک می کند که او بفهمد برایش ارزش قائل اید .
- کمتر صحبت کنید و هیچ وقت صحبت هایش را قطع نکنید .
- بعضی وقت ها حرف هایش را تکرار کنید تا بفهمد منظورش را به خوبی درک کرده اید.
- با تکان سر نشان بدهید که همچنان سراپا گوش اید .
*برای عقایدش احترام قائل شوید . از او نظر بخواهید. درباره ی تصمیم هایی که در خانه می گیرید نظر او را هم بپرسید .
2- درگیر زندگی بچه ها شوید:
الف)
روزانه دست کم 15 دقیقه را به فعالیت هایی اختصاص دهید که دلخواه فرزند
شماست . مثلا کتاب دلخواهش را با هم بخوانید ، یا باهم بازی ای که دلخواه
او باشدکنید .
ب) درهر هفته، روزی را اختصاص دهید به این که با هم کار ویژه ای انجام دهید . مثل :
- رفتن به نمایشگاه های هفتگی، بازدید از مکان های باستانی استان یا کتابخانه
- رفتن به پارک ، تئاتر ، سینما ، و یا حتی خوردن بستنی
ج)به
فعالیت های خوبی که انجام می دهد توجه کنید و برای آنها ارزش قائل شوید .
مثلا اگر فرزند شما تکواندو کار است ، سعی کنید تا جایی که ممکن است در
تمرین ها و مسابقاتش حاضر باشید، کیفش را حمل کنید و اگر اضافه وزن دارد ،
پابه پایش بدوید و... خلاصه آن که به خاطر موفقیت ها یی که در ورزش به
دست می آورد ، و حتی تلاش هایی که در این راه می کند ،جایزه یادتان نرود .
د) عادت های خوب او را شناسایی کنید و دایما به آن اشاره کنید .
برای کارهای خوبی که به صورت عادتی انجام می دهد هم تشویق اش کنید . مثل
سر وقت از رختخواب بیرون آمدن ، به موقع تکالیف مدرسه را انجام دادن ، کمک
کردن در چیدن سفره ی غذا و...
* پیش دیگران طوری از او تعریف کنید که خودش هم بشنود.
3-الگوی خوبی باشید :
- مواد ناسالم و داروهای خطر ناک مصرف نکنید.
- بدون تجویز پزشک دارو مصرف نکنید .
- از آنهایی باشید که حرف با عملشان یکی است.
-
فرزند تان را درگیر فعالیت های ناسالم تان نکنید . مثلا از او نخواهید
برای تان جاسیگاری بیاورد ، سیگارتان را روشن کنند ، یا فندک بزنند .
-
در مقابل هر استرسی فوری به داروها پناه نبرید .چرا که با این عمل به بچه
ها می گویید وقتی به این سادگی می توان آرامش پیدا کرد ، اصلا نیازی به
مهارت های حل مسئله و کنترل استرس نیست.
- بعضی وقت ها از رفتارهای
بد ناشی از مصرف مواد ، مثالی بزنید مثلا معتادی که از ماشین در حال حرکت
پیاده می شود ، درگیری های زناشویی ، و...
- درباره ی سیگار ،
الکل و مواد مخدر شوخی نکنید ، چرا که بچه ها فکر می کنند موضوع خیلی هم
جدی نیست. ادای معتادان را درنیاورید و با لهجه آنها صحبت نکنید .
• به فرزندتان " نه گفتن" را آموزش بدهید.
4- بر فعالیت های فرزندتان نظارت کنید:
الف) با دوستان فرزندتان ارتباط برقرار کنید . آشنایی با آنها به شما کمک می کند که دوستان ناسالم او را شناسایی کنید .
ب)
والدین دوستان اش را بشناسید ، و اگر می توانید با هم قرار ملاقات
بگذارید . شناخت بیشتر آنها به شما کمک می کند که دوستان فرزند تان را بهتر
ارزیابی و شناسایی کنید .
ج) وقتی فرزندتان از خانه به بیرون می رود ،
باید بدانید کجا می رود، با چه کسی و چه می کند .آدرس و شماره تلفن منزل
دوست اش را بگیرید ، بگذارید او بداند که ممکن است به آنجا زنگ بزنید ، و
یا سر زده وارد شوید . پاتوق بچه های محل را شناسایی کنید ، بعضی وقت ها
هم سر زده به آنجا وارد شوید .
د) شرایطی فراهم کنید که به راحتی بتواند در زمان های معینی با شما تماس بگیرد . برای مثال موبایل برایش تهیه کنید .
ه
) نظارت بر فعالیت های بعد از مدرسه . مطالعات نشان داده است که بچه ها
در ساعت های بلافاصله بعد از تعطیلی مدرسه ، بیشتر از وقت های دیگر در
خطر آشنایی با مواد و مصرف آن اند . بهتر است بر فعالیت های این ساعت او
بیشتر نظارت داشته باشید.
* با این حال با دیدن علایم زیر به طور جدی به سوء مصرف مواد فکر کنید :
*افسرده و خسته است و به آراستگی سر و وضع ظاهری و بهداشت فردی اش توجهی ندارد .
*رفتارهای پرخاشگرانه دارد.
*با دوستان جدیدی قرار و مدار دارد.
*نمره های درسی اش افت کرده است و توجه اش به تکالیف مدرسه کم تر شده است .
*بی نظم شده است .
*به سرگرمی ها و فعالیت هایی که قبلا علاقه مند بود، بی علاقه شده است .
*الگوی خواب و بیداری اش تغییر کرده است ، برای مثال سر شب می خوابد، و دیر وقت بیدار می شود .
*قدرت تمرکز اش کم شده است .
*چشم هایش قرمز شده است ، یا بدون آنکه سرما خورده باشد آبریزش از بینی دارد .
*پول خانواده گم می شود ، یا پولی بیشتر از معمول درخواست می کند .
*وجود فندک ، کاغذ لوله شده ، سیخ و سنجاق یا قاشق سوخته در گوشه و کنار خانه .
*اشتهای خیلی زیاد به غذا یا بی اشتهایی و کاهش وزن.
*حمام و توالت رفتن های طولانی مدت .
*تعریق زیاد حتی در هوای سرد.
*خمیازه کشیدن مداوم .
*وجود نقاط سوختگی روی لباس ها، فرش یا وسایل خانه