ادامه مطلب ...
1-با بچه ها صمیمی باشید یعنی :
*هر روز
چند دقیقه ای را به او اختصاص بدهید . درباره ی اتفاقات روز با او صحبت
کنید و بگویید چه طور با آن کنار آمدید و مشکل را حل کردید این طوری او هم
راههای حل مسئله را یاد می گیرد.
*برای احساسات فرزندتان ارزش قائل شوید
. اجازه بدهید احساساتش را بیان کند. به خاطر بیان احساساتش سرزنشش نکنید .
مثلا اگر گفت "به حسین حسودی ام می شود" فوری نگویید حسود دشمن خداست و...
اگر نمی دانید این جور مواقع چه باید بکنید ، فقط گوش بدهید . کافی است او
بداند شما می دانید که چه آشوبی در دلش افتاده است و او را درک می کنید .
*خوب گوش کردن را تمرین کنید:
- وقتی از شما می خواهد به حرف هایش گوش کنید، نگویید"الآن نه " یا " یک دقیقه ی دیگر"
- نزدیک او بنشینید و به چهره ی او نگاه کنید، نگاهی پر از دوست داشتن . نگاه تان به اطراف نباشد.
-
کمی به سمت او متمایل شوید. گاهی شاید بهتر باشد که حتی دست تان را روی
شانه اش بگذارید . یا دست اش را توی دست های تان بگیرید .
- اگر
مشغول انجام دادن کاری هستید ، مثلا نوشتن نامه ای ، آن را به کناری
بگذارید . این کار کمک می کند که او بفهمد برایش ارزش قائل اید .
- کمتر صحبت کنید و هیچ وقت صحبت هایش را قطع نکنید .
- بعضی وقت ها حرف هایش را تکرار کنید تا بفهمد منظورش را به خوبی درک کرده اید.
- با تکان سر نشان بدهید که همچنان سراپا گوش اید .
*برای عقایدش احترام قائل شوید . از او نظر بخواهید. درباره ی تصمیم هایی که در خانه می گیرید نظر او را هم بپرسید .
2- درگیر زندگی بچه ها شوید:
الف)
روزانه دست کم 15 دقیقه را به فعالیت هایی اختصاص دهید که دلخواه فرزند
شماست . مثلا کتاب دلخواهش را با هم بخوانید ، یا باهم بازی ای که دلخواه
او باشدکنید .
ب) درهر هفته، روزی را اختصاص دهید به این که با هم کار ویژه ای انجام دهید . مثل :
- رفتن به نمایشگاه های هفتگی، بازدید از مکان های باستانی استان یا کتابخانه
- رفتن به پارک ، تئاتر ، سینما ، و یا حتی خوردن بستنی
ج)به
فعالیت های خوبی که انجام می دهد توجه کنید و برای آنها ارزش قائل شوید .
مثلا اگر فرزند شما تکواندو کار است ، سعی کنید تا جایی که ممکن است در
تمرین ها و مسابقاتش حاضر باشید، کیفش را حمل کنید و اگر اضافه وزن دارد ،
پابه پایش بدوید و... خلاصه آن که به خاطر موفقیت ها یی که در ورزش به
دست می آورد ، و حتی تلاش هایی که در این راه می کند ،جایزه یادتان نرود .
د) عادت های خوب او را شناسایی کنید و دایما به آن اشاره کنید .
برای کارهای خوبی که به صورت عادتی انجام می دهد هم تشویق اش کنید . مثل
سر وقت از رختخواب بیرون آمدن ، به موقع تکالیف مدرسه را انجام دادن ، کمک
کردن در چیدن سفره ی غذا و...
* پیش دیگران طوری از او تعریف کنید که خودش هم بشنود.
3-الگوی خوبی باشید :
- مواد ناسالم و داروهای خطر ناک مصرف نکنید.
- بدون تجویز پزشک دارو مصرف نکنید .
- از آنهایی باشید که حرف با عملشان یکی است.
-
فرزند تان را درگیر فعالیت های ناسالم تان نکنید . مثلا از او نخواهید
برای تان جاسیگاری بیاورد ، سیگارتان را روشن کنند ، یا فندک بزنند .
-
در مقابل هر استرسی فوری به داروها پناه نبرید .چرا که با این عمل به بچه
ها می گویید وقتی به این سادگی می توان آرامش پیدا کرد ، اصلا نیازی به
مهارت های حل مسئله و کنترل استرس نیست.
- بعضی وقت ها از رفتارهای
بد ناشی از مصرف مواد ، مثالی بزنید مثلا معتادی که از ماشین در حال حرکت
پیاده می شود ، درگیری های زناشویی ، و...
- درباره ی سیگار ،
الکل و مواد مخدر شوخی نکنید ، چرا که بچه ها فکر می کنند موضوع خیلی هم
جدی نیست. ادای معتادان را درنیاورید و با لهجه آنها صحبت نکنید .
• به فرزندتان " نه گفتن" را آموزش بدهید.
این 12 علائم هشدار دهنده را که خبر خوبی در مورد قلب شما نمی دهند فراموش نکنید
چرا بیماری قلبی تا این حد کشنده است؟ یک علت آن است که بسیاری از مردم به دنبال بروز علائم برای درخواست کمک درنگ می کنند. بله، فردی که دچار درد سینه ناگهانی شده احتمالاً می داند که باید با اورژانس پیش بیمارستانی تماس بگیرد اما علائم قلبی همیشه شدید و واضح نیستند بلکه از فرد به فرد و بسته به جنسیت متغیر هستند.
از آنجا که درک نشانه های قلبی می تواند سخت باشد، پزشکان در خصوص نادیده گرفتن علائم هشدار دهنده احتمالی، تحمل کردن آن ها، انتظار برای برطرف شدنشان یا شتابزدگی در ربط دادن آن ها به سوزش سردل، درد عضلانی و یا سایر علل کم اهمیت تر غیرقلبی هشدار می دهند.
این امر خصوصاً در مورد مردان و افراد بالای 65 سال و نیز افراد واجد سایر زمینه های خطر قلبی مانند سطح بالای کلسترول یا فشارخون، چاقی، استعمال دخانیات، دیابت یا سابقه فامیلی بیماری قلبی صدق می نماید.
"هرچه تعداد عوامل زمینه ساز خطر بیماری قلبی فوق الذکر بیشتری در شما باشد احتمال این که یکی از نشانه های 12 گانه پیش درآمد یک حمله قلبی باشد بیشتر است."
"مردم معمولاً نمی خواهند به این نکته اعتراف کنند که سنشان برای بروز مشکل قلبی به اندازه کافی بالاست یا آن قدر بیمار هستند که دچار آن شوند. ممکن است امتناع از درمان سایر مشکلات طبی آن قدر خطرناک نباشد اما یک عارضه قلبی جدی می تواند به معنای مرگ ناگهانی باشد. پس بهتر است دست به کار شده آن را بررسی کرد تا اینکه مرد! "
12 نشانه احتمالی قلبی که هرگز نباید نادیده گرفت
در ذیل دوجینی از نشانه هایی که ممکن است علامت مشکل قلبی باشند آورده شده اند.
1. اضطراب و بی قراری: حمله قلبی می تواند با اضطراب و بی قراری مفرط یا ترس از مرگ همراه باشد. افرادی که از حمله قلبی جان سالم به در برده اند معمولاً در مورد تجربه کردن حس "پایان قریب الوقوع عمر" سخن می گویند.
2. احساس ناراحتی در سینه: درد سینه نشانه کلاسیک حمله قلبی و شکایت شماره 1 بیماری است که ما معمولاً به دنبال این نشانه می گردیم. البته تمام حملات قلبی الزاماً سبب درد سینه نمی شوند و از سویی درد سینه هم ممکن از بیماری هایی نشات بگیرد که هیچ ارتباطی به قلب ندارند.
درد سینه ناشی از قلب اغلب زیر جناغ و شاید کمی متمایل به چپ و مرکز قفسه سینه متمرکز گردد. شدت این درد به "نشستن یک فیل روی سینه" توصیف می شود اما می تواند به صورت یک احساس ناراحتی یا فشار، له شدن یا احساس پری هم باشد. "توصیف درد در زنان به عنوان یک درد جزئی غیرمعمول نیست. برخی زنان گفته اند که درد حتی در حد مصرف مسکنی مانند یک استامینوفن هم نبوده است".
همچنین زنان بیش از مردان ممکن است به جای احساس فشار، سوزش سردل در قفسه سینه خود احساس نمایند که گاه مردم آن را با درد معده اشتباه می گیرند.